Skip to main content

Zero-tolerance beleid niet altijd voldoende

27 juli 2020

Diverse bedrijven kennen een zero-tolerance beleid als het gaat om het meenemen of nuttigen van producten. Dit is bijvoorbeeld gebruikelijk in de retailbranche, waar ondernemingen vaak te kampen hebben met diefstal door eigen personeel. De algemene lijn in de rechtspraak is dat een ontslag op staande voet in veel gevallen gerechtvaardigd is als de werknemer toch zonder te betalen iets meeneemt of nuttigt, los van de waarde van het betreffende product. Het principe is dan belangrijker dan de waarde van het meegenomen artikel. Voorwaarde is wel dat het beleid voldoende duidelijk is, dat de werknemer hiermee voldoende bekend was en dat de sancties op het beleid ook consequent wordt toegepast door de werkgever.

Dat deze vlieger niet altijd opgaat ondervond Action vorige week. Action heeft in maart 2020 een werknemer op staande voet ontslagen voor het meenemen van een plastic tasje van 3 cent. Action heeft een duidelijk zero-tolerance beleid en ook is vast komen te staan dat de werknemer voldoende bekend was met het zero-talerance beleid. Ook nam de kantonrechter wel aan dat de werknemer zich ervan bewust was dat hij iets deed wat niet mocht. De werknemer legde immers verschillende verklaringen af over het tasje waardoor het erop lijkt dat de werknemer het tasje bewust heeft meegenomen zonder hiervoor te betalen. De ernst van de dringende reden was daarmee volgens de rechter wel gegeven. Het ging echter om een zogenaamd bagatel, een zaak van zeer geringe waarde. Het tasje had een verkoopwaarde van 3 cent en werd niet aangeboden in de schappen van Action, maar tegen een kleine vergoeding gebruikt als middel om producten mee te vervoeren. Het is weliswaar niet geoorloofd, maar het ging volgens de rechter te ver om dit te bestempelen als diefstal/verduistering of wederrechtelijke toe-eigening. Daar kwam nog bij dat de werknemer goed functioneerde en de persoonlijke gevolgen van het ontslag op staande voet groot waren voor hem. Al deze omstandigheden tezamen maakten dat ontslag op staande voet in deze kwestie te ver ging. Aan de werknemer werd een vergoeding toegekend wegens de onregelmatige opzegging door Action, alsmede een transitievergoeding van € 686,- bruto en een billijke vergoeding van € 3.600,- bruto.

Gepubliceerd op LinkedIn, 27  juli 2020

Nieuws & Kennis

AlgemeenWorkshops en opleidingen
24 juli 2025

ZW ERD voor bedrijfsartsen en arbeidsdeskundigen: do’s and don’ts

JTVCc2hvd3NjYXRzJTVEBen jij arbeidsdeskundige of (bedrijfs)arts en werk je met Ziektewetdossiers voor een werkgever die eigenrisicodrager is (ERD-ZW)? Dan weet je…
AlgemeenArbeidsrechtNatascha SchenkToonaangevend in Arbeid en VerzuimZiekte en verzuim
15 september 2025

Wat ZW-eigenrisicodragers moeten weten over ziekmeldingen met terugwerkende kracht

JTNDaDMlMjBzdHlsZSUzRCUyMmNvbG9yJTNBJTIwJTIzMDA4YzliJTNCJTIyJTNFJTVCcG9zdF9wdWJsaXNoZWQlNUQlM0MlMkZoMyUzRQ==JTVCc2hvd3NjYXRzJTVEEen ziekmelding met terugwerkende kracht. Het is zeker voor ZW eigenrisicodragers vaak een doorn in het oog. Maar hoe zit…
AlgemeenArbeidsrechtDilemma VrijdagRechtspraakSamantha Kranenburg
12 september 2025

𝐃𝐢𝐥𝐞𝐦𝐦𝐚 𝐯𝐫𝐢𝐣𝐝𝐚𝐠 😎: 𝐖𝐚𝐧𝐧𝐞𝐞𝐫 𝐢𝐬 𝐢𝐞𝐦𝐚𝐧𝐝 𝐞𝐜𝐡𝐭 𝐯𝐫𝐢𝐣𝐰𝐢𝐥𝐥𝐢𝐠𝐞𝐫 𝐞𝐧 𝐰𝐚𝐧𝐧𝐞𝐞𝐫 𝐢𝐬 𝐞𝐫 𝐭𝐨𝐜𝐡 𝐬𝐩𝐫𝐚𝐤𝐞 𝐯𝐚𝐧 𝐞𝐞𝐧 𝐚𝐫𝐛𝐞𝐢𝐝𝐬𝐨𝐯𝐞𝐫𝐞𝐞𝐧𝐤𝐨𝐦𝐬𝐭 𝐦𝐞𝐭 𝐚𝐥𝐥𝐞 𝐛𝐢𝐣𝐛𝐞𝐡𝐨𝐫𝐞𝐧𝐝𝐞 𝐫𝐞𝐜𝐡𝐭𝐞𝐧, 𝐳𝐨𝐚𝐥𝐬 𝐥𝐨𝐨𝐧 𝐞𝐧 𝐨𝐧𝐭𝐬𝐥𝐚𝐠𝐛𝐞𝐬𝐜𝐡𝐞𝐫𝐦𝐢𝐧𝐠?

JTVCc2hvd3NjYXRzJTVE𝐉𝐮𝐫𝐢𝐝𝐢𝐬𝐜𝐡 𝐤𝐚𝐝𝐞𝐫 Het verschil tussen een vrijwilliger en een werknemer zit in drie wettelijke criteria (art. 7:610 BW): er moet…