Home | Kennis | Tweede spoortraject contraproductief?
Tweede spoortraject contraproductief?
17 maart 2025
Je hebt een werknemer met ernstige beperkingen en de arbeidsdeskundige geeft aan dat zij daarom geen mogelijkheden ziet op de reguliere arbeidsmarkt. Sterker nog, een tweede spoortraject zou contraproductief zijn. Je ziet daarom af van verdere re-integratieinspanningen. Verstandig?
Casus
Bij de rechtbank Oost-Brabant speelde een zaak waarin het re-integratiebureau aangaf dat een tweede spoortraject contraproductief zou zijn. De klachten van de werknemer zouden zelfs toenemen als een tweede spoortraject werd ingezet. Volgens de werkgever zou de werknemer alleen kunnen re-integreren in beschut werk of in dagbesteding. De re-integratieinspanningen werden daarom gestopt.
UWV
Het UWV legde vervolgens een loonsanctie op omdat te weinig aan re-integratie was gedaan. Volgens het UWV was geen sprake van een ernstig ziektebeeld op grond waarvan elke vorm van re-integratie onmogelijk was.
Rechtbank
De rechtbank laat de loonsanctie in stand. De werkgever had meer moeten doen in het re-integratietraject. In de uitspraak is te lezen dat “geen resterende arbeidsmogelijkheden” niet altijd gelijk staat aan “geen re-integratiemogelijkheden”.
Sterker nog, de rechtbank overweegt dat ook als er geen passende functies in regulier betaalde arbeid aan te wijzen zijn, de werkgever niet zonder meer elke re-integratieactiviteit achterwege mag laten.
Eerdere rechtspraak
Deze uitspraak van de rechtbank staat niet op zichzelf. We hebben al verschillende uitspraken van de Centrale Raad gezien waarin op vergelijkbare wijze geoordeeld wordt. Uit die rechtspraak volgt dat in dit soort situaties van de werkgever verwacht wordt dat hij bekijkt hoe de werknemer geholpen kan worden bij zijn terugkeer naar de arbeidsmarkt. Daarbij moet gekeken worden naar:
· Scholing;
· Training;
· Start met werkzaamheden op arbeidstherapeutische basis.
Geen benutbare mogelijkheden
Zijn er geen benutbare mogelijkheden? Dan mag volgens de Werkwijzer Poortwachter een tweede spoortraject uitgesteld worden totdat er wel benutbare mogelijkheden zijn. We spreken van “geen benutbare mogelijkheden” als de werknemer:
· Bedlegerig is;
· Opgenomen in een ziekenhuis of instelling is;
· Lichamelijk niet zelfredzaam is;
· Psychisch niet zelfredzaam is.
Maar dat was in deze zaak niet aan de orde. Dat betekent dus dat er wel benutbare mogelijkheden waren en dat de re-integratie voortgezet moest worden.
Tip!
Wellicht niet zozeer een tip maar meer een waarschuwing: het feit dat de arbeidsdeskundige of het re-integratiebureau aangeeft dat er geen mogelijkheden op de reguliere arbeidsmarkt zijn, betekent niet dat je de re-integratie kunt laten rusten! Je loopt in die zaken het risico van een loonsanctie.
Stop dus niet zomaar met je re-integratieinspanningen maar kijk naar mogelijkheden om de werknemer te begeleiden bij de terugkeer naar reguliere arbeid.
JTVCc2hvd3NjYXRzJTVE𝐖𝐞𝐭𝐭𝐞𝐥𝐢𝐣𝐤 𝐤𝐚𝐝𝐞𝐫 De wettelijke opzegtermijn gaat lopen vanaf het moment dat de arbeidsovereenkomst is gesloten. Dus niet pas als iemand…
Vrijwilligerswerk en een WIA-uitkering, hoe zit dat?
JTNDaDMlMjBzdHlsZSUzRCUyMmNvbG9yJTNBJTIwJTIzMDA4YzliJTNCJTIyJTNFJTVCcG9zdF9wdWJsaXNoZWQlNUQlM0MlMkZoMyUzRQ==JTVCc2hvd3NjYXRzJTVE Zet de Centrale Raad een nieuwe koers in op het gebied van vrijwilligerswerk en een WIA-uitkering? Jarenlang was de…
Je hebt een werknemer met ernstige beperkingen en de arbeidsdeskundige geeft aan dat zij daarom geen mogelijkheden ziet op de reguliere arbeidsmarkt. Sterker nog, een tweede spoortraject zou contraproductief zijn. Je ziet daarom af van verdere re-integratieinspanningen. Verstandig?
Casus
Bij de rechtbank Oost-Brabant speelde een zaak waarin het re-integratiebureau aangaf dat een tweede spoortraject contraproductief zou zijn. De klachten van de werknemer zouden zelfs toenemen als een tweede spoortraject werd ingezet. Volgens de werkgever zou de werknemer alleen kunnen re-integreren in beschut werk of in dagbesteding. De re-integratieinspanningen werden daarom gestopt.
UWV
Het UWV legde vervolgens een loonsanctie op omdat te weinig aan re-integratie was gedaan. Volgens het UWV was geen sprake van een ernstig ziektebeeld op grond waarvan elke vorm van re-integratie onmogelijk was.
Rechtbank
De rechtbank laat de loonsanctie in stand. De werkgever had meer moeten doen in het re-integratietraject. In de uitspraak is te lezen dat “geen resterende arbeidsmogelijkheden” niet altijd gelijk staat aan “geen re-integratiemogelijkheden”.
Sterker nog, de rechtbank overweegt dat ook als er geen passende functies in regulier betaalde arbeid aan te wijzen zijn, de werkgever niet zonder meer elke re-integratieactiviteit achterwege mag laten.
Eerdere rechtspraak
Deze uitspraak van de rechtbank staat niet op zichzelf. We hebben al verschillende uitspraken van de Centrale Raad gezien waarin op vergelijkbare wijze geoordeeld wordt. Uit die rechtspraak volgt dat in dit soort situaties van de werkgever verwacht wordt dat hij bekijkt hoe de werknemer geholpen kan worden bij zijn terugkeer naar de arbeidsmarkt. Daarbij moet gekeken worden naar:
· Scholing;
· Training;
· Start met werkzaamheden op arbeidstherapeutische basis.
Geen benutbare mogelijkheden
Zijn er geen benutbare mogelijkheden? Dan mag volgens de Werkwijzer Poortwachter een tweede spoortraject uitgesteld worden totdat er wel benutbare mogelijkheden zijn. We spreken van “geen benutbare mogelijkheden” als de werknemer:
· Bedlegerig is;
· Opgenomen in een ziekenhuis of instelling is;
· Lichamelijk niet zelfredzaam is;
· Psychisch niet zelfredzaam is.
Maar dat was in deze zaak niet aan de orde. Dat betekent dus dat er wel benutbare mogelijkheden waren en dat de re-integratie voortgezet moest worden.
Tip!
Wellicht niet zozeer een tip maar meer een waarschuwing: het feit dat de arbeidsdeskundige of het re-integratiebureau aangeeft dat er geen mogelijkheden op de reguliere arbeidsmarkt zijn, betekent niet dat je de re-integratie kunt laten rusten! Je loopt in die zaken het risico van een loonsanctie.
Stop dus niet zomaar met je re-integratieinspanningen maar kijk naar mogelijkheden om de werknemer te begeleiden bij de terugkeer naar reguliere arbeid.