Vervoersprobleem bij re-integratie, wie lost dit op?

Eén van je beste werknemers is ziek. Dat is natuurlijk vervelend voor de werknemer maar er komt ook veel op jou af, als werkgever. Wat doe je bijvoorbeeld als de bedrijfsarts terugkoppelt dat de werknemer kan re-integreren, maar de werknemer zelf aangeeft dat hij vanwege een vervoersprobleem niet op de werkplek kan komen?

Twee situaties
Om te beginnen is het goed om te achterhalen waar het vervoersprobleem vandaan komt. Beschikt de werknemer niet langer over een auto omdat zijn partner die nodig heeft? Of heeft de bedrijfsarts aangegeven dat er een medische reden is waarom de werknemer niet kan reizen met auto, fiets of OV? Dat maakt nogal een verschil.

Privéomstandigheden
Is er volgens de bedrijfsarts geen medische reden voor een vervoersbeperking, dan geldt als hoofdregel dat een vervoersprobleem voor rekening en risico van de werknemer komt. Dat is onder andere terug te lezen in een uitspraak van het Gerechtshof ’s-Hertogenbosch en de rechtbank Gelderland.

Medische beperking
De zaak wordt anders wanneer de bedrijfsarts meldt dat het vervoersprobleem een medische oorzaak heeft. Volgens artikel 3 Beleidsregels beoordelingskader poortwachter moet je namelijk als werkgever, binnen redelijke grenzen, de werknemer in de gelegenheid stellen re-integratiewerk te verrichten. Dat betekent concreet dat van jou als werkgever meer inspanning verlangd wordt als sprake is van een medisch vervoersprobleem dan wanneer het vervoersprobleem enkel voortvloeit uit privéomstandigheden.

Aandachtspunten
Bij die inspanning kan bijvoorbeeld worden gedacht aan:

• Een bevestiging van meedenken bij een medische beperking zien we bijvoorbeeld bij het Gerechtshof ’s-Hertogenbosch (Gerechtshof ‘s-Hertogenbosch 05-06-2018 ECLI:NL:GHSHE:2018:2371) waarin werd geoordeeld over de mate waarin de werkgever heeft meegedacht aan een oplossing. Ben je bijvoorbeeld bereid geweest om mee te denken over ondersteuning in het woon-werkverkeer en heb je een aanbod tot meedenken of een tijdelijke oplossing gedaan? Zo oordeelde bijvoorbeeld
• Verder oordeelde het Gerechtshof ‘s-Gravenhage over de mate waarin je bereid bent als werkgever om tijdelijk onverplicht het vervoersprobleem voor jouw rekening te nemen.
• En de rechtbank Rotterdam oordeelde over de mate waarin je hebt meegedacht in de passendheid van de werkzaamheden in de re-integratie gelet op de vervoersbeperking.

Kortom, het vervoersprobleem is in beginsel een probleem van werknemer. Maar in hoeverre jij meedenkt als werkgever met werknemer wordt in de rechtspraak gewaardeerd. Hierdoor schuift een rechter minder snel het probleem door naar de werkgever. Door het aanbieden van hulp/tijdelijke oplossingen verschuift het probleem minder snel naar jouw als werkgever. Daarbij helpt het je in een later stadium als het UWV moet oordelen of je voldoende hebt gedaan aan de re-integratie.

Sanctie
Dan kun je nog denken: hoe kan het probleem naar de werkgever verschuiven? Dat zit als volgt. Komt een werknemer bijvoorbeeld niet re-integreren, dan kun je op grond van artikel 7:629 lid 3 BW het loon (na waarschuwing) in beginsel stopzetten wegens het niet meewerken aan de re-integratie. Een werknemer kan dan een procedure starten om het loon te vorderen. Heb je meegedacht als werkgever? Dan is er eerder sprake van een terechte loonstop.

Tip!
In sommige gevallen is de vervoersvoorziening van het UWV nog een optie. Deze voorziening kan tijdelijk of permanent bij het UWV worden aangevraagd voor situaties dat vervoer nodig bij bijvoorbeeld re-integratie. Werknemer dient deze aanvraag te doen. Uiteraard geldt dat werknemer ook moet voldoen aan de overige voorwaarden die het UWV voor deze voorziening stelt.

Daarnaast kun je navraag doen bij je verzuimverzekeraar of zij nog iets kunnen betekenen in het vergoeden van de kosten.