Let goed op de hoogte van loondoorbetaling tijdens ziekte!

Op grond van de wet behoudt de werknemer tijdens ziekte voor een periode van 104 weken recht op 70% van het naar tijdruimte vastgestelde loon, maar de eerste 52 weken ten minste op het wettelijke minimumloon. Vaak is in de individuele arbeidsovereenkomst of in de cao een voor de werknemer gunstigere regeling opgenomen. Bijvoorbeeld dat de werknemer de eerste 26 of 52 weken 100% van het loon doorbetaald krijgt en daarna 90 of 70% van het loon.

Als een werkgever te maken heeft met een langdurig zieke werknemer is het belangrijk om even goed uit te zoeken wat de hoogte van het tijdens ziekte te betalen loon is. In een zaak waarover de kantonrechter Maastricht recent oordeelde (ECLI:NL:RBLIM:2020:4436) ging dit mis voor de werkgever.

Wat was er aan de hand? Een werknemer, sinds augustus 2003 in dienst op basis van een mondelinge arbeidsovereenkomst voor onbepaalde tijd, viel in oktober 2018 ziek uit. Het loon bedroeg laatstelijk € 3.276,80 bruto per maand. Die arbeidsongeschiktheid duurt voort ‘tot heden’. Gedurende een periode van 16 maanden heeft de werkgever 100% van het loon aan de werknemer doorbetaald.

Per brief van 25 maart 2020 heeft de werkgever aan de werknemer laten weten dat het loon tot 70% wordt teruggebracht. In reactie hierop ontstaat een geschil omdat de werknemer vindt dat het loon volledig moet worden doorbetaald.

De kantonrechter stelt vast dat er in dit geval (kennelijk) geen verplichting tot loondoorbetaling van 100% bestaat op grond van de wet, individuele arbeidsovereenkomst of cao. Oftewel, er geldt geen gunstigere afspraak voor de werknemer dan het wettelijk minimum aan loondoorbetaling tijdens ziekte. Omdat de werknemer wel 100% van zijn loon kreeg doorbetaald gedurende een periode van 16 maanden, mocht hij er gerechtvaardigd op vertrouwen dat het loon – ook voor de daarop volgende periode van 8 maanden – volledig zou worden doorbetaald.

De werkgever heeft niet naar voren gebracht dat er feiten of omstandigheden spelen op grond waarvan de werknemer hier niet op mocht vertrouwen. Dat betekent dat de werkgever het loon van de werknemer voor 100% moet blijven doorbetalen. Bovendien heeft de werknemer recht op 50% wettelijke verhoging over het loon dat de werkgever ten onrechte nog niet had uitbetaald, aldus de kantonrechter. Tot slot wordt de werkgever in de kosten van de procedure veroordeeld.

Al met al een dure grap voor de werkgever, die eenvoudig voorkomen had kunnen worden door op voorhand even goed uit te zoeken welke afspraken waren gemaakt met betrekking tot de loondoorbetaling.

Leon Toonen
Advocaat